Z badań wynika, że w Polsce ponad 40 proc. ciąż kończy się cesarskim cięciem. Operację przeprowadza się, gdy istnieją wskazania medyczne. Sprawdź, jak przebiega cesarskie cięcie.
Zabieg planowy wykonuje się wtedy, gdy pacjentka cierpi na tokofobię, czyli paniczny lęk przed porodem. Oprócz tego lekarz może podjąć taką decyzję, gdy stwierdzi makrosomię płodu, nieprawidłowe ułożenie dziecka, łożysko przodujące lub wady anatomiczne macicy.
Niekiedy decyzję o cięciu cesarskim podejmuje się podczas porodu naturalnego, gdy doszło do wypadnięcia pępowiny lub przedwczesnego oddzielenia łożyska. Wskazaniem jest również bradykardia u maluszka, stan przedrzucawkowy lub brak postępu porodu.
Podczas cesarskiego cięcia, ciężarna znajduje się pod opieką anestezjologa, położnej i ginekologa-położnika. Operację zwykle wykonuje się w znieczuleniu podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym, co oznacza, że przyszła mama pozostaje przytomna, ale nie odczuwa bólu od pasa w dół. Niekiedy ciężarnej podaje się narkozę, czyli znieczulenie ogólne.
Kiedy pacjentka trafia na blok operacyjny, podaje się jej znieczulenie i układa na wznak. Ciężarna zostaje podłączona do aparatu KTG i kroplówki z płynami elektrolitowymi, a następnie zakłada się jej cewnik. Lekarz nacina powłoki brzuszne i rozchyla kolejne tkanki, aby wydobyć dziecko. Zazwyczaj wykonuje się poprzeczne nacięcie nadłonowe, dzięki czemu blizna jest mniejsza, a proces rekonwalescencji przebiega szybciej. Zwykle dziecko wydobywane jest z macicy w ciągu kilku minut od nacięcia dolnej części brzucha.
Sama operacja trwa 40-60 minut, ale jeśli wystąpią komplikacje, może się wydłużyć.
Maluszkowi odcina się pępowinę, a następnie trafia on pod opiekę neonatologa. Lekarz zszywa macicę, powięź i tkankę podskórną szwami rozpuszczalnymi. Na skórę zakłada szwy nierozpuszczalne, które należy wyciągnąć 7 dni po operacji.
Skierowanie na cesarskie cięcie można otrzymać na wczesnym etapie ciąży, niekiedy jednak lekarz podejmuje taką decyzję w czasie porodu. W przypadku planowanej operacji ciężarna powinna zgłosić się do szpitala dzień wcześniej.
Cesarskie cięcie zazwyczaj wykonuje się w 38. tygodniu ciąży.
Należy mieć ze sobą:
- dowód osobisty;
- kartę ciąży;
- wynik badania grupy krwi;
- wypisy z poprzednich hospitalizacji;
- skierowanie na cięcie cesarskie.
Aby wykonać cesarskie cięcie, przyszła mama musi być na czczo, co oznacza, że od ostatniego posiłku powinno upłynąć 6-8 godzin. Dzień przed operacją warto wziąć kąpiel z użyciem kosmetyków o neutralnym pH, a na twarz nałożyć tylko lekki krem nawilżający.
Cięcie cesarskie pozwala uniknąć bólu porodowego, należy jednak podkreślić, że niesie ze sobą ryzyko powikłań. W niektórych przypadkach dochodzi do:
- zakażenia wewnątrzmacicznego;
- rozejścia się blizny;
- włóknistego bliznowacenia tkanek, czyli zrostów;
- krwotoku poporodowego;
- uszkodzenia narządów wewnętrznych, np. jelit lub pęcherza moczowego;
- zakrzepicy żył głębokich.
Badania wykazały, że cesarskie cięcie zwiększa ryzyko wystąpienia u dziecka astmy, alergii czy cukrzycy. Należy podkreślić, że zabieg przeprowadza się wtedy, gdy poród naturalny zagraża bezpieczeństwu matki i maluszka.
Źródło informacji: Szpital Medicover
