Zmarł scenograf i dekorator wnętrz, wieloletni członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich, wykładowca w łódzkiej "Filmówce" Maciej Maria Putowski. Miał 83 lata - poinformowało na swojej stronie Stowarzyszenie Filmowców Polskich (SFP).

Jak napisano na stronie SFP, "był twórcą wysoko cenionych dekoracji wnętrz w filmach wskrzeszających minione epoki". Współpracował z takimi reżyserami, jak Wojciech Jerzy Has, Stanisław Lenartowicz, Janusz Majewski, Andrzej Wajda i Krzysztof Zanussi. Od 1996 r. często współpracował z Krystyną Jandą jako scenograf reżyserowanych przez nią spektakli Teatru Telewizji - po raz ostatni w 2015 r., gdy przygotował scenografię do "Dam i huzarów".

Jak podano na stronie portalu "Filmpolski.pl", pracę w kinematografii rozpoczął w połowie lat 60. Był autorem dekoracji wnętrz do "Lalki", "Polowania na muchy", "Brzeziny", "Wesela", "Sanatorium pod klepsydrą", "Ziemi obiecanej", "Zaklętych rewirów" oraz scenografem m.in. "Konopielki" i "Siekierezady" Witolda Leszczyńskiego -- napisano.

Przygotował scenografie do szesnastu filmów fabularnych i serialu dokumentalnego "Jak cudne są wspomnienia" w reżyserii Stanisława Janickiego (1977) oraz do jedenastu spektakli Teatru Telewizji. Był odpowiedzialny za dekoracje wnętrz w blisko trzydziestu filmach fabularnych i telewizyjnych oraz w dwóch serialach fabularnych - "Zaklęty dwór" w reżyserii Antoniego Krauze (1976) i "Ziemi obiecanej" w reżyserii Andrzeja Wajdy (1975).

Filmy i spektakle Teatru Telewizji, przy których współpracował, były wielokrotnie nagradzane. W 1973 r. otrzymał podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie indywidualną nagrodę za scenografię do filmu "Wesele" w reżyserii Andrzeja Wajdy, a w 2001 r. na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" w Sopocie uhonorowano go nagrodą za scenografię spektaklu telewizyjnego "Związek otwarty" w reżyserii Krystyny Jandy.

W 2017 r. przyznano mu Nagrodę SFP za wybitne osiągnięcia artystyczne.

Maciej Maria Putowski urodził się 9 czerwca 1936 r. w Warszawie. Matka była miłośniczką sztuki, rysunku i teatru, a ojciec - inżynier chemik, kolekcjonował polską sztukę realistyczną z przełomu XIX i XX wieku. Jak podano na stronie SFP, "chciał studiować architekturę, ale były czasy stalinowskie", więc zdał do warszawskiej PWST. Po dwóch latach przeniósł się na II rok historii sztuki na UW. Studia ukończył w 1961 roku.

W tym czasie poznał Franciszka Starowieyskiego, który namówił go, by został dekoratorem wnętrz w filmach. W 1966 r. znalazł się na planie "Całej naprzód" w reżyserii Stanisława Lenartowicza.

Wkrótce Lenartowicz powierzył Putowskiemu dekorację wnętrz w nowelach telewizyjnych według klasyki literatury rosyjskiej, ze scenografią Kosarewicza i Andrzeja Płockiego - napisano na stronie SFP. Lata 70. to także czas dwóch widowiskowych filmów z wielkimi wnętrzarskimi osiągnięciami Putowskiego - "Sanatorium pod Klepsydrą" Hasa i "Ziemi obiecanej" Wajdy - dodano.

Jako scenograf Putowski zadebiutował w 1970 r. w filmie "Brzezina" w reżyserii Andrzeja Wajdy. Jak przypomniano na stronie SFP, "w tym charakterze pracował też m.in. z Witoldem Leszczyńkim i Jerzym Hoffmanem". W dorobku miał też scenografie do filmów zachodnioniemieckich.

Przez 15 lat wykładał scenografię w PWSFTviT w Łodzi. Zajmował się także aranżowaniem wystaw w muzeach oraz rekonstrukcjami historycznymi wnętrz zabytkowych - czytamy na stronie SFP.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Tadeusz Pluciński nie żyje. Aktor miał 92 lata