Sto lat temu urodził się Thor Heyerdahl, norweski odkrywca i podróżnik, zajmował się także antropologią i archeologią. Sławę przyniosła mu wyprawa na tratwie „Kon-Tiki” w 1947 roku.
Thor Heyerdahl urodził się w Larviku. Podczas wyprawy do Polinezji, w latach 1937-1938, nasunęła mu się myśl, że ówczesna teoria, mówiąca że wyspy Polinezji zasiedlone zostały przez osadników z południowo-wschodniej Azji, jest nieprawdziwa.
Jego zdaniem miały miejsce dwie fale migracji. Pierwsza przybyła z Peru, a druga z obszarów dzisiejszej Kolumbii Brytyjskiej. W celu praktycznego udowodnienia takiej teorii, Heyerdahl wraz z pięcioma towarzyszami zbudował tratwę z drewna balsy, nazwaną "Kon-Tiki", którą następnie wypłynął 28 kwietnia 1947 w podróż z Callao w Peru w kierunku wysp Oceanii, posiadając z nowoczesnych środków technicznych jedynie radiostację. Dotarcie do wysp Tuamotu, gdzie tratwa po przebyciu ponad 4300 mil morskich osiadła na rafie, zajęło ekspedycji 101 dni.
W ten sposób Heyerdahl dowiódł, że nie było przeszkód, aby starożytni Peruwiańczycy skolonizowali wyspy Polinezji.
Niemniej jednak większość antropologów uważa w dalszym ciągu, bazując na badaniach genetycznych i fizykalnych, że Polinezja została skolonizowana od zachodu, z Azji.
Swoje odkrycia Heyerdahl opublikował w 1952 w książce Indianie amerykańscy na Pacyfiku. Sama zaś wyprawa została przez niego opisana w bestsellerowej książce Wyprawa Kon-Tiki, a nakręcony wg niej film dokumentalny uzyskał nagrodę Oscara w 1951.
