Pablo Picasso namalował sześć portretów na wcześniejszych obrazach, a jego ojciec, który także był malarzem, miał na niego większy wpływ niż dotychczas sądzono – wynika z badań w ramach projektu CHARISMA, zaprezentowanych w Barcelonie.

Specjaliści z Uniwersytetu Barcelony i Muzeum Picassa przeprowadzili badania przy użyciu supernowoczesnego przenośnego laboratorium MOLAB (Mobil Laboratory) w ramach unijnego projektu CHARISMA.  celu umożliwienie konserwatorom zabytków korzystanie z najbardziej zaawansowanych technicznie badań materiałowych, m.in. bazujących na spektroskopii Ramana i podczerwonej czy fluorescencji rentgenowskiej i UV-Vis.

Dzięki mobilnemu sprzętowi naukowcy mogli wykonać różne nieszkodliwe pomiary na miejscu, co pozwalało wyeliminować ryzyko i koszty związane z przenoszeniem dzieł sztuki do laboratoriów. Badacze uzyskują też dostęp do dużej liczny danych analitycznych, technicznych, archiwalnych i inwentaryzacyjnych.

Badania materiałów użytych przez Picassa wykazały, że sześć obrazów z wczesnego okresu twórczości z lat 1895-1900 zostały namalowane na jeszcze wcześniejszych dziełach. Pierwotne obrazy były jednak niewidoczne, bo zamalowane dobrze kryjącą bielą ołowiową.

Przedstawiciel działu konserwacji w Muzeum Picassa, Reyes Jimenez, wyjaśnił, że badania pozwoliły pogłębić wiedzę m.in. o autoportrecie Picassa w peruce z 1900 roku. Twórca miał na nim czarne włosy, ale ostatecznie namalował siebie w białej peruce. Na obrazie pozostały także zarysy wcześniejszego sombrera. Według Jimeneza ponowne wykorzystywanie płócien przez malarza "nie powinno być postrzegane w kategoriach oszczędności, tylko przetwarzania i wykorzystywania kolorów, faktur i kształtów różnej jasności wcześniej namalowanych".

Obrazy "Starzec" i "Człowiek w berecie" powstały w latach 1891-95 w La Corunii w Galicii, podczas kilkuletniego pobytu młodego artysty w tym mieście. Był to znaczący okres formacyjny w jego twórczości, kiedy uczył się pod kierunkiem swojego ojca, Jose Ruiza Blasco, profesora Akademii Sztuk Pięknych w La Corunii.

"Starzec" to pozornie prosta praca, ma jednak kilka miejsc, które mogłyby wskazywać na inną kompozycję. Natomiast "Człowiek w berecie", namalowany w 1895 r., bardziej skomplikowany i solidny pokazuje, w jak bardzo wielkim stopniu Picasso pozostawał pod wpływem ojca. "Człowiek w berecie" został namalowany na wcześniejszym szkicu przedstawiającym dwa gołębie - motyw stale powracający w ikonografii artysty.

Inne przebadane obrazy to "Mężczyzna w stylu El Greca", "Portret Josepa Cardony i Furro" oraz "Portret Carlosa Casagemasa".

(az)