Japońscy i rosyjscy naukowcy informują o sukcesie, który może przyspieszyć prace zmierzające do sklonowania mamuta włochatego. Na łamach czasopisma "Scientific Reports" opisują wyniki doświadczenia, w którym jądra komórek pobranych z mięśni samicy Yuka, wykopanej w 2010 roku z wiecznej zmarzliny na Syberii, umieścili w komórkach jajowych myszy. Kilka z tych jąder "obudziło się" i doprowadziło komórki jajowe do stanu poprzedzającego podział. Do samego podziału jednak nie doszło.

Jak pisze japoński dziennik "The Yomiuri Shimbun", odkrycie pokazuje, że idea sklonowania mamuta i ewentualnego odtworzenia tego gatunku, znaną z przypadku owieczki Dolly, metodą tzw. transferu jądrowego nie musi pozostać w sferze fantazji. Japońscy i rosyjscy badacze pracują nad tym projektem od około 20 lat, teraz wydaje się, że osiągnęli wreszcie pewien postęp. Liczny zespół, w skład którego wchodzą badacze z Kindai University, Yakutia Republic Academy of the Sciences, Tokyo University of Agriculture i National Institute for Environmental Studies w Ibaraki, badał komórki samicy mamuta, która pod lodem Syberii przetrwała w dobrym stanie 28 tysięcy lat. 

Badacze najpierw pobrali z mięśni i innych tkanek Yuki komórki. Potem wyizolowali z nich jadra komórkowe i umieścili je w pozbawionych jader komórkach jajowych myszy. Z 43 jąder 5 zaczęło się rozwijać do etapu bezpośrednio poprzedzającego podział komórki. Naukowcy wiedzieli, że komórki jajowe myszy mogą korygować pewne uszkodzenia DNA, powstałe w wyniku długotrwałego zamrożenia, w przypadku kilku jąder z komórek mamuta to nastąpiło i komórki zaczęły zdradzać objawy życia. Proces sam się jednak zatrzymał i do całkowitego podziału komórki nie doszło. 

Jądra komórek Yuki były bardziej zniszczone, niż się spodziewaliśmy i w takim stanie trudno byłoby myśleć o odtworzeniu mamuta - przyznaje Kei Miyamoto z Kendai University. Jest na to szansa, jeśli uda nam się zdobyć lepiej zachowane jądra komórkowe - uważa. Tę pracę można uznać za pierwszy krok do spełnienia marzenia o wskrzeszeniu wymarłych, prehistorycznych gatunków zwierząt - komentuje nieuczestniczący w tych badaniach Teruhiko Wakayama z University of Yamanashi. Mam nadzieję, że uda im się określić, do jakiego stopnia udało się to DNA naprawić i jaką w związku z tym podjęło aktywność - uważa.