Zrealizowany przez Andrzeja Wolfa film o Irenie Sendlerowej, która uratowała w czasie okupacji niemieckiej 2,5 tys. żydowskich dzieci, miał w czwartek uroczystą premierę w Warszawie. Przesłaniem głównym jest to, że ze złem trzeba walczyć - powiedział reżyser.
Dokument "Historia Ireny Sendlerowej" zaprezentowano w Kino Elektronik. Ten film jest opowieścią o inteligentach. O ludziach, którzy byli wierni pozytywistycznym ideałom do końca. Dla nich to nie były puste słowa, tylko wszystko, co najważniejsze - mówił Wolf przed projekcją. Przesłaniem głównym jest to, że ze złem trzeba walczyć. Jakby się to zło nie nazywało, jaki by to nie był -izm na końcu - podkreślił reżyser.
Irena Sendlerowa (1910-2008), Sprawiedliwa Wśród Narodów Świata, podczas okupacji szefowa wydziału dziecięcego "Żegoty", uratowała 2,5 tys. dzieci żydowskich, wywożąc je z warszawskiego getta i ukrywając w polskich rodzinach, sierocińcach i klasztorach.
Dokument Wolfa to zapis fragmentów rozmów reżysera z Ireną Sendlerową, przeprowadzonych w ostatnim okresie jej życia; jej wspomnień z czasów II wojny światowej. Sendlerowa mówi w filmie m.in.: "Nie jestem bohaterką. Po prostu robiłam to, co kazało mi serce"; "Inni też ratowali. Trzeba to podkreślić".
Wolf jest operatorem - autorem zdjęć m.in. do "Syberiady polskiej" Janusza Zaorskiego, reżyserem, wykładowcą Warszawskiej Szkoły Filmowej (WSF).
"Wywiady z Ireną Sendlerową przeprowadzał przez cztery ostatnie lata jej życia. Zaprzyjaźnili się. Dzięki temu - jak przyznaje twórca filmu - wybitna działaczka charytatywna i społeczna otworzyła się przed kamerą po raz ostatni. Z dziewięciu godzin nagrań Andrzej Wolf stworzył 27-minutowy, krótkometrażowy dokument, przeplatany niemymi scenkami inscenizowanymi. To zapis wstrząsającej historii życia i śmierci Żydów w getcie. Ukazuje rozpaczliwe próby ratowania przynajmniej części z tych, którzy - według terroru hitlerowskiego - musieli umrzeć" - tak "Historię Ireny Sendlerowej" opisuje WSF. "Marzeniem Ireny Sendler, wypowiedzianym w filmie, było to, aby pamięć o Holokauście stała się przestrogą dla świata i aby tak straszne wydarzenia nigdy się nie powtórzyły" - podkreśla, opisując dokument, WSF.
Muzykę do filmu skomponował Michał Lorenc, a część materiałów filmowych pochodzi z archiwum Stevena Spielberga.
Irena Sendler urodziła się w 1910 r. W czasie okupacji zaangażowała się w konspirację. Pomagała żydowskim współobywatelom, zanim jeszcze powstało getto warszawskie. W 1942 r., gdy utworzono polską organizację podziemną, Radę Pomocy Żydom "Żegotę", została szefową wydziału dziecięcego.
Jako pracownica wydziału opieki społecznej zarządu miejskiego w Warszawie, który znajdował się pod nadzorem okupanta, miała przepustkę do getta. Przebrana za pielęgniarkę ze swymi współpracownikami nosiła tam jedzenie, leki i pieniądze. Zorganizowała akcję przemycania dzieci żydowskich z getta, które trafiały głównie do polskich rodzin i sierocińców prowadzonych przez siostry zakonne. Uratowała ich w ten sposób blisko 2,5 tys. Ich zaszyfrowane nazwiska zapisywała na paskach bibułki, które wkładała do słoików i zakopywała. Po zakończeniu wojny rozszyfrowany spis trafił do szefa Centralnego Komitetu Żydów w Polsce Adolfa Bermana.
W 1943 r. została aresztowana przez Niemców. Została skazana na śmierć. Uratowała ją "Żegota", przekupując niemieckich strażników. W ukryciu pracowała dalej nad ocaleniem żydowskich dzieci. Podczas powstania warszawskiego była pielęgniarką.
Po wojnie zajmowała się działalnością socjalną. W 1965 r. została uhonorowana przez izraelski instytut Yad Vashem medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. W 2003 r. została odznaczona Orderem Orła Białego. Zmarła 12 maja 2008 r.
(mn)
