W 100. rocznicę poetyckiego debiutu Juliana Tuwima rozpoczęły się w w Łodzi obchody Roku Tuwima. Łodzianie mogli usłyszeć debiutancki wiersz poety i rockowe aranżacje jego utworów.

Obchody Roku Tuwima - ustanowionego przez Sejm w 60. rocznicę śmierci poety - organizuje jego rodzinne miasta - Łódź. Zinaugurowała je impreza przy pomniku Ławeczce Tuwima przed łódzkim magistratem. Okazją była przypadająca tego dnia 100. rocznica debiutu poety - publikacji wiersza "Prośba" w "Kurierze Warszawskim" w 1913 roku.

W uroczystości wzięły udział władze miasta i parlamentarzyści PO. Zaprezentowano debiutancki wiersz Tuwima, a zespół Rambo Jet wykonał kilka wierszy poety w rockowych aranżacjach. Podczas inauguracji o łódzkich latach Tuwima opowiadał senator i znawca miasta Ryszard Bonisławski, a łodzianom rozdawano okolicznościową jednodniówkę z wierszem "Prośba".

Planowane jest także m.in. przygotowanie wystawy multimedialnej "O gorejącej treści zdarzeń", która ma być pokazywana w całej Polsce, ale także za granicą, koncert muzyki "Słopiewnie", czyli poezja Tuwima w interpretacji kompozytorów XX wieku, czy plenerowy spektakl "Bal w Operze".

Wśród innych wydarzeń znaleźć się mają m.in. przegląd piosenki aktorskiej do wierszy Tuwima, koncerty zespołów rockowych czy organizacja działań artystycznych w pociągu "Tuwim" relacji Łódź - Warszawa. Miasto planuje też odsłonięcie pamiątkowej tablicy na kamienicy przy ul. Kilińskiego 46, w której urodził się poeta.

Poeta współtworzył grupę Skamander


Julian Tuwim (1894-1953) - urodzony w Łodzi poeta, satyryk i publicysta, był współtwórcą grupy poetyckiej Skamander i jednym z najsłynniejszych polskich poetów. Zadebiutował w 1913 roku wierszem "Prośba" wydrukowanym w "Kurierze Warszawskim". W latach 1916-19 współpracował z pismem studenckim "Pro arte et studio". W 1918 roku założył kabaret literacki Pod Picadorem, a w 1920 grupę poetycką Skamander.

Był współpracownikiem i kierownikiem kabaretów warszawskich, m.in. Qui pro Quo. Jest autorem licznych zbiorów poetyckich, m.in. "Czyhanie na Boga" (1918), "Sokrates tańczący" (1920), "Treść gorejąca" (1936), poematu "Kwiaty polskie" oraz popularnych wierszy dla dzieci, m.in. "Lokomotywa", "Abecadło","Słoń Trąbalski".

Zmarł w 1953 roku w Zakopanem. Pochowano go na warszawskich Powązkach. Poeta poświęcił rodzinnej Łodzi kilka swoich utworów. W wierszu "Łódź" pisał: "Niechaj potomni przestaną snuć, Domysły "w sprawie Tuwima", Bo sam oświadczam: mój gród - to Łódź, To moja kolebka rodzima!".