We Włoszech po śmierci Wisławy Szymborskiej wznowiono wydania tomików wierszy polskiej noblistki. Dodrukowano tom "Radość pisania" ("La gioia di scrivere"), a potem: "Widok z ziarnkiem piasku" ("Vista con granello di sabbia"), "Przemówienie w biurze znalezionych rzeczy" ("Discorso all'Ufficio oggetti smarriti") i "Dwukropek" ("Due Punti").
Wiersze Szymborskiej przetłumaczył znany polonista Pietro Marchesani. Polska poetka w czwartek została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Wisławę Szymborską żegnali przyjaciele, pisarze, poeci, tłumacze jej poezji i czytelnicy jej wierszy.
Niedługo przed śmiercią mówiła pani, że miała dobre, długie, ciekawe życie i szczęście do ludzi, do przyjaciół. Była pani za to wdzięczna losowi i pogodzona z tym, co miało się stać. Ciekawe, co pani teraz robi? Zakładała pani, że w wersji pesymistycznej będzie siedzieć pani gdzieś przy stoliku i pisać dedykacje, a w wersji optymistycznej, no cóż, w niebie jest podobno pani ulubiona Ella Fitzgerald, więc pewnie słucha jej pani teraz, paląc papierosa i pijąc kawę. Ale równocześnie, na szczęście dla nas, wciąż może być pani z nami. Zostawiła nam pani sporo do czytania i sporo do myślenia. Dziękujemy, pani Wisławo! - powiedział Michał Rusinek sekretarz noblistki.
Wisława Szymborska zmarła 1 lutego w swoim krakowskim mieszkaniu. W lipcu skończyłaby 89 lat. Była poetką, tłumaczką, eseistką, członkiem założycielem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, członkiem PAU, laureatką literackiej Nagrody Nobla 1996, członkiem PEN Clubu oraz Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury.
