Na szczątki psa ofiarnego sprzed ponad tysiąca lat natrafili archeolodzy w Gdańsku. Zwierzę zabito najprawdopodobniej w X wieku i zakopano razem z darami. Znalezisko odkryto na terenie wykopalisk, określanych jako serce wczesnośredniowiecznego Gdańska.

Odkryte przez archeologów grodzisko było położone u ujścia Wisły do morza, na jednej z piaszczystych łach zalewu. Otoczone było wałem ochronnym i to właśnie w jego fundamentach natrafiono na szczątki psa.

Wczesnośredniowieczny Gdańsk został założony najprawdopodobniej przez plemię pomorskie o korzeniach słowiańskich. Zgodnie z wierzeniami tego prastarego ludu, zakopany pies miał przynieść osadzie szczęście.