Szkielet mężczyzny, który zdaniem naukowców za życia był uznany za wampira, można już oglądać w muzeum w Kamieniu Pomorskim (woj. zachodniopomorskie). Cegła w jego ustach i uszkodzenia kości świadczą, że budził on strach wśród mieszkańców miasta.
Prezentowany szkielet ma przebitą lewą kość udową oraz fragment cegły umieszczony między żuchwą a pozbawioną zębów szczęką - powiedział dyrektor Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej Grzegorz Kurka. Jego zdaniem, człowiek, który został w ten sposób potraktowany był uznany za wampira. Sposób w jaki został unieszkodliwiony miał nie dopuścić do opuszczenia grobu - wyjaśnił.
Zdaniem prof. Karola Piaseckiego z Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Szczecińskiego, który badał szczątki, był to mężczyzna o ciemnych włosach i niskiej posturze. Zmarł w wieku 45-55 lat. Według niego, czterokrotne pęknięcie kości udowej jest nieprzypadkowe i zostało spowodowane uderzeniem młotka albo grubego gwoździa. Do uszkodzenia doszło po rozłożeniu się ciała w czasach nowożytnych.
Nietypowy grób jest datowany na przełom XVI i XVII w.
Kurka, za prof. Piaseckim, stawia hipotezę, że "zabiegi antywampiryczne mogli wykonać grabarze, którzy przygotowywali nowy pochówek. Znajdujące się tam szczątki mogły wywołać w nich jakiś niepokój". Nie wyklucza też, że mężczyzna za życia cieszył się złą sławą, ze względu na zniekształcenie czaszki, która rzutowała na jego wygląd zewnętrzny. Jak podkreślił, to jedyne takie znalezisko na terenie Kamienia Pomorskiego.
Szkielet został odkryty w maju 2014 r. przez archeologa Sławomira Górkę podczas prac badawczych na terenie dawnego klasztoru dominikańskiego istniejącego od XIII do XVI w. w Kamieniu Pomorskim. Odkryto tu również relikty zabudowań klasztornych, kościoła św. Idziego oraz ślady osady słowiańskiej z XI-XII w.
Na wystawie obok wampira prezentowane są również zabytki sztuki funeralnej z okolic Kamienia Pomorskiego m.in. drewniane i marmurowe płyty nagrobne, żeliwne krzyże i ich fragmenty z XIX i XX wieku z poniemieckich cmentarzy.
APA
