Sławomir Nowak odchodzi z ministerstwa transportu. Premier przyjął jego dymisję

Mam nadzieję, że cała ta sprawa zostanie możliwie szybko wyjaśniona i mam nadzieję, że będziemy mogli szybko wrócić do współpracy. Po wyjaśnieniu, jeśli to wyjaśnienie, czy decyzja sądu, będzie korzystna dla ministra Sławomira Nowaka, będzie mógł wrócić i chętnie go powitam znowu w tym samym miejscu - powiedział premier. Ocenił też, że Nowak, składając dymisję, zachował się "honorowo i z klasą".

Do czasu wyjaśnienia tej sprawy pełniącym obowiązki ministra będzie Zbigniew Rynasiewicz - ogłosił Tusk.

Rano Prokuratura Okręgowa w Warszawie złożyła w Prokuraturze Generalnej wniosek o uchylenie immunitetu Nowakowi. Jak ustalił nasz reporter Roman Osica, śledczy chcą postawić dotychczasowemu ministrowi transportu kilka zarzutów za złożenie fałszywych oświadczeń majątkowych. Chodzi o niewpisanie do kilku oświadczeń zegarka wartego ponad 10 tysięcy złotych.

Według nieoficjalnych informacji RMF FM, prokuratorzy ustalili, że Nowak miał pełną świadomość, że posiada przedmiot, który powinien wpisać do oświadczenia majątkowego. Mimo to tego nie zrobił. Śledczy dysponują dwiema opiniami biegłych, które potwierdzają, że zegarek był wart więcej niż 10 tysięcy złotych.

W ciągu kilku dni Andrzej Seremet ma podjąć decyzję o przesłaniu wniosku o uchylenie immunitetu Nowaka do marszałek Sejmu Ewy Kopacz.

Nowak był ministrem transportu od początku drugiej kadencji rządu PO-PSL, czyli od listopada 2011 roku. Przed objęciem tego stanowiska był szefem gabinetu premiera, jednym z jego najbliższych współpracowników oraz ministrem w Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego. Od maja 2010 roku jest też szefem pomorskiej PO.

38-letni polityk odszedł z kancelarii premiera jesienią 2009 roku, po wybuchu tzw. afery hazardowej, gdy grupa współpracowników Tuska wróciła do pracy w sejmowym klubie PO.

Nowak urodził się 11 grudnia 1974 roku w Gdańsku. Jest absolwentem stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Gdańskim oraz zarządzania w Wyższej Szkole Morskiej (dzisiaj - Akademia Morska) w Gdyni. Jeszcze jako student założył firmę reklamową, potem został prezesem agencji reklamowej "Signum Promotion", a w 2002 roku został wiceprezesem Radia Gdańsk.

W 1989 roku jako uczeń pierwszej klasy liceum w Gdańsku pomagał rozklejać plakaty i rozdawać ulotki kandydatów Solidarności w wyborach do Sejmu i Senatu. Wyniesione z gdańskiego, solidarnościowego domu wartości już jako nastolatka pchały mnie do działalności politycznej - pomocy przy wyborach, najpierw Lechowi Wałęsie, później Kongresowi Liberalno-Demokratycznemu (KLD). Jako osiemnastolatek zapisałem się do KLD, a po połączeniu z UD stałem się członkiem UW. Dwie kadencje byłem szefem krajowej młodzieżówki tej partii - napisał o sobie na swojej stronie internetowej.

Przez lata aktywności publicznej szedłem obok Donalda Tuska. Dlatego w 2001 roku nie miałem rozterek wyprowadzając Stowarzyszenie Młodzi Demokraci z Unii Wolności, by włączyć się w stworzenie nowej partii, nowoczesnej, otwartej na ludzi młodych - Platformy Obywatelskiej - dodał.

W 2004 roku objął mandat poselski po wybranym do Parlamentu Europejskiego Januszu Lewandowskim. Zgodnie w ordynacją wyborczą miejsce Lewandowskiego miał zająć kolejny kandydat z tej samej listy. Zanim Nowak dostał mandat, jego objęcia odmówili kolejno: Aleksander Hall, Leszek Czarnobaj i Zenon Odya. W 2005 roku Nowak został wybrany na kolejną kadencję.

W wyborach 21 października 2007 roku był liderem listy PO w okręgu gdańskim. Z poparciem 65 993 głosów został wybrany posłem na Sejm VI kadencji, osiągając jednocześnie najwyższy wynik w swoim okręgu przed Jarosławem Wałęsą i Maciejem Płażyńskim. 16 listopada został sekretarzem stanu w KPRM i szefem gabinetu politycznego Tuska.

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku po raz czwarty zdobył mandat poselski. Startując z pierwszego miejsca na liście PO w Gdańsku, otrzymał ponad 65 tys. głosów. Aby zostać posłem, Nowak musiał zrezygnować z funkcji ministra w Kancelarii Prezydenta Bronisława Komorowskiego, którą pełnił od września 2010 roku. Jako współpracownik głowy państwa, odpowiadał za kontakty z rządem i parlamentem.