Radio RMF FM złożyło odwołanie od decyzji Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zakazującej nam rozpowszechniania lokalnych pasm programowych. W odwołaniu zarzucamy Radzie Radiofonii i Telewizji naruszenie artykułów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz artykułów obowiązującej ustawy o radiofonii i telewizji.

W odwołaniu swym zarzucamy KRRiT naruszenie:

1. art. 2 Konstytucji poprzez złamanie zasady zaufania do państwa wyrażające się w zmianie polityki KRRiT w przedmiocie możliwości rozpowszechniania lokalnych pasm programowych w toku postępowania koncesyjnego,

2. art. 14 Konstytucji poprzez ograniczenie zasady wolności środków społecznego przekazu czego przejawem jest zawarty w koncesji zakaz rozpowszechniania przez RMF FM audycji i przekazów pochodzących od innych producentów lub produkowanych w koprodukcji z innymi nadawcami – postanowienie to oznacza w praktyce zakaz rozpowszechniania takich audycji jak produkowana we współpracy z Telewizją Publiczną audycja Krakowskie Przedmieście, Historia Muzyki Popularnej - BBC prezentowana w RMF przez Zbigniewa Preisnera i wielu innych.

3. art. 31 i 54 ust. 1 Konstytucji poprzez ograniczenie bez ustawowej podstawy prawnej, konstytucyjnego prawa do rozpowszechniania informacji za pomocą lokalnych pasm programowych, których wydzielanie było i jest dopuszczane przez KRRiT.

4. art. 22 Konstytucji poprzez ograniczenie wolności działalności gospodarczej.

5. art. 64 Konstytucji dotyczącego ochrony własności czego przejawem jest poddanie reglamentacji KRRiT oraz jej arbitralnej decyzji praw własnościowych osób uczestniczących w Spółce.

6. art. 1 ustawy o radiofonii i telewizji poprzez ograniczanie RMF FM możliwości realizacji zadań radiofonii do których należy przede wszystkim obowiązek dostarczania informacji.

7. art. 6 ust. ustawy o radiofonii i telewizji poprzez przekroczenie granic upoważnień ustawowych w określaniu warunków prowadzenia działalności przez RMF FM.

8. art. 10 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji poprzez przekroczenie granic upoważnienia ustawowego w zakresie nakładania na nadawcę obowiązków informacyjnych.

9. art. 13 i 14 ustawy o radiofonii i telewizji poprzez nieuzasadnioną ingerencję w sposób kształtowania programu przez Stronę.

11. art. 36 ust. 1 pkt. 3 ustawy o radiofonii i telewizji poprzez uniemożliwienie Stronie wykonywania ustawowego zadania nadawcy, jakim jest wytwarzanie audycji we współdziałaniu z innymi nadawcami

12. art. 37 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji poprzez przekroczenie granic ingerencji organu koncesyjnego w warunki prowadzenia działalności nadawczej przez Stronę wyrażające się w określeniu szeregu warunków, które nie są niezbędne dla realizacji przepisów ustawy o radiofonii i telewizji – a służą jedynie poddaniu nadawcy arbitralnej kontroli KRRiT, a także naruszenie szeregu przepisów postępowania administracyjnego.

00:00